گفت و گو با موسس آناتا

گفت و گو با موسس آناتا

گفت‌وگو با مؤسس «آناتا»؛ برند موفق ۷۵ساله

فرزین محمدی / «یکی از برندهایی که نامش مزه شیرین آب‌نبات‌های دوران کودکی را زنده می‌کند «آناتا» است. این نام که متعلق به مجموعه صنایع غذایی نجاتی است، از سال ۱۳۱۶ شکل گرفت و تاکنون که از توسعه قابل توجهی برخوردار شده، به صورت خانوادگی مدیریت می‌شود. علی سالک نجاتی در کارگاه کوچک قندسازی پدر در تبریز با آب‌نبات‌سازی آشنا شد و اولین کسی بود که با ساختار و برنامه‌های بازاریابی‌های کنونی توانست محصول خودش را به مصرف‌کننده برساند و «کله‌قند» را به شکل امروزی به مردم ارائه دهد. نجاتی که از تواناترین کارآفرینان کشور است، با وجود پا به سن گذاشتن، همچنان در تلاش برای ترسیم آینده‌ای بهتر برای دستاورد عمر خود است و با اعتقاد به این‌که «هیچ‌وقت از تمرکز روی کار و کارمندانم غافل نشدم»، راه خود را پیدا کرده است.
«آناتا» از اوایل دهه چهل که گام‌های صنعتی شدن و توسعه را برداشت و واحد مکانیزه تولید ویفر و آب‌نبات را راه‌اندازی کرد، همچنان در بازار صنایع غذایی ایران نامی آشنا مانده و مزه محصولات خود را حتی بین دانش‌آموزان در تغذیه مدرسه چشانده و ماندگار شده و توانسته است در کشورهای دیگر نیز از اقبال خوبی برخودار باشد. حاج‌علی نجاتی می‌گوید: «هیچ‌گاه پیش‌بینی نمی‌کردم که آن کارگاه قند قالب‌گیری در تبریز، تبدیل به آناتا شود».
گفت‌وگوی «ثروت‌آفرینی» را با «حاج‌علی نجاتی»، مؤسس و مدیرعامل مجتمع صنایع غذایی نجاتی «آناتا»، می‌خوانید.

 از دوران شروع به‌کار در تبریز برایمان بگویید.

کودکی من در کارگاه قندریزی پدری، در یکی از خیابان‌های قدیمی تبریز گذشت؛ کارگاهی که پس از مدتی که تولید شکرپنیر هم اضافه شد، عملاً در میان مردم شناخته شده بود. علاقه شدیدی به ادامه شغل پدری داشتم. به همین دلیل، با تمرکز روی حرفه پدری، علاوه بر این‌که کارگاه را در سال ۱۳۲۵ به یکی از بزرگ‌ترین توزیع‌کننده‌های شکر تبدیل کردم، توانستم با آوردن دستگاه‌های تولید آب‌نبات که دستی هم بود و با اجاره کردن مغازه‌ای در تهران، به توزیع محصولات هم بپردازم.
شاید جالب باشد که بدانید من آب‌نبات‌ها را با دوچرخه بین مغازه‌ها تقسیم می‌کردم و شاید اولین کسی بودم که به صورت امروزی به بازاریابی و ارائه محصول خودم روی آوردم. پیش از آن‌که «آناتا» را در سال ۱۳۵۳ به ثبت برسانم، کارگاهی در جاده ائل‌گلی در دهه چهل راه‌اندازی کردم و از حدود سال ۱۳۵۱ تصمیم به توسعه و خرید تجهیزات مکانیزه گرفتم. در آن زمان، اولین خط تولید آب‌نبات و تافی در ایران دایر شد و با افتتاح فروشگاه‌هایی در تبریز توانستیم محصولات خودمان را به صورت مستقیم به مردم بفروشیم.

 چهره امروزی آناتا کی شکل گرفت؟

توسعه اصلی آناتا از زمان انتقال تولید انواع شیرینی و شکلات به خارج از ائل‌گلی شروع شد. به‌دلیل استقبالی که از محصولات شده بود، تصمیم به تاسیس کارخانه‌ای جداگانه برای تولید انواع شیرینی گرفتم که محل فعلی کارخانه است. در این کارخانه، خط تولید بیسکوییت و ویفر نیز راه‌اندازی شد و این محصولات با مارک آناتا به بازار عرضه شدند.

کارگاه‌های قبلی تعطیل شدند؟

خیر، در عین این‌که خط تولیدهای دیگری در کارخانه اصلی راه‌اندازی شد، کارگاه‌های کوچک قندریزی، تافی و آب‌نبات به کار خود ادامه می‌دادند. پس از گذشت سه‌سال، آناتا توانست محصولات خودش را به کشورهای مختلفی از اروپا و آسیا نیز صادر کند.

پس از این‌که آناتا توسعه پیدا کرد، روی چه محصولی بیشتر تمرکز کردید؟

تمرکز آناتا بیشتر روی محصولات آردی همچون ویفر و بیسکوییت بود؛ تا حدی که در تغذیه رایگان مدارس در سال‌های پیش از انقلاب، ویفر آناتا یکی از پرطرفدارترین‌ها بود و پس از آن، محصولات تافی آناتا در بازار بیشترین مشتری را داشت. در حال حاضر نیز، محصولات آردی آناتا از نظر کیفیت حرف اول را در بازار می‌زند.

وضعیت کنونی صنایع غذایی کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در کل، صنایع غذایی یکی از فعال‌ترین صنایع کشور است که به سبب وجود و تامین مواد اولیه در داخل کشور، از ظرفیت بالایی برای توسعه برخوردار است؛ مخصوصاً در شرایطی که تحریم‌ها فروش نفت کشور را مختل کرده است.
از سوی دیگر، صنایع غذایی به‌دلیل ارتباط داشتن با امنیت غذایی مردم، از اهمیت بالایی برخوردار است و اگر به صورت صحیح مدیریت شود می‌توان محصول باکیفیتی را با قیمت منطقی به مشتری داد؛ قیمتی که هم برای مصرف‌کننده معقول باشد و هم سود تولیدکننده را حفظ کند. البته، در شرایط تحریمی، آناتا برخی از بازارهای خارجی خود را از دست داد؛ منتها محصول غذایی باکیفیت همیشه مشتری‌های خاص خود را دارد و نمی‌توان گفت که بازار صنایع غذایی از بین می‌رود. این خاصیت صنایع غذایی، یکی دیگر از شاخص‌هایی است که به توسعه آن کمک می‌کند. آذربایجان هم که از قدیم‌الایام قطب شیرینی و شکلات کشور بوده و آناتا توانست در این مهد شیرینی، در کنار تولیدکننده‌های دیگر، حتی در شرایط تحریمی هم کارنامه موفقی از خود برجای بگذارد و با جدیت به کار و توسعه مجموعه خود ادامه دهد.

دستگاه تولید آب‌نبات دستی و آب‌نبات قیچی (شکرپنیر) مربوط به ۷۵سال پیش

آناتا از یک کارگاه کوچک شروع شد؛ چه دلایلی باعث شد که به یکی از بزرگ‌ترین صنایع غذایی کشور بدل شود؟

علاقه و تعلق خاطر بنده و همچنین تمرکز مداوم و مستمر بر روی کار. علاقه و تمرکز روی کار باعث می‌شود که در زمان‌های بحرانی توانایی گرفتن تصمیم‌های صحیح مدیریتی را داشته باشیم. صنایع نجاتی توانسته در عمر نزدیک به ۷۵ساله خود، از اخراج و تعدیل نیرو جلوگیری کند و هرگز به نیروی انسانی فعال در مجتمع صرفاً به چشم یک نیروی کار کم‌ارزش نگاه نکرده است؛ چراکه می‌دانم همین مردم آناتا را به این‌جا رسانده‌اند.

در شرایط امروز کشور ما که متاسفانه بازارهای سرمایه با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند، برخی از مردم برای سرمایه‌گذاری‌های خرد و کلان در صنایع غذایی تمایل دارند. به نظر شما اصلاً با سرمایه خرد می‌توان وارد این حوزه شد؟

مسلماً شدنی است؛ همان‌طور که آناتا از یک کارگاه کوچک شروع شد. در طول این سال‌ها، خیلی از همکاران از صفر شروع کردند و اکنون صاحب کارگاه‌های متعددی هستند. تجربه به من ثابت کرده که در وهله اول، عشق به کار و در وهله دوم، استمرار و تمرکز مهم است. هیچ کاری آسان نیست و نباید زود خسته شد و دست از کار کشید. مشکلات در هر کاری وجود دارد و فقط باید با تمرکز و از این شاخه به آن شاخه نپریدن، به فکر توسعه کسب‌وکار خود در هر اشل و ابعادی بود. برای مثال، یکی از مشکلات واحدهای تولیدی، سرمایه‌های در گردش است، اما آناتا امروز علی‌رغم این‌که این مشکل را ندارد، از سوی بانک‌های مختلفی برای گرفتن وام یا هر امر بانکی دیگر دعوت می‌شود و این نتیجه، تنها با اعتماد و موفقیت در بازار حاصل شده است.

 شما دلایل موفقیت آناتا را چه می‌دانید؟

استمرار، تمرکز و توجه به پرسنل. علاقه شدید من به کسب‌وکار پدری باعث شد که آن را رها نکنم و تاکنون در این سال‌ها حتی یک‌بار در روز کاری، ناهار را در خانه نخورده‌ام. پس از ناهار نیز همیشه به کارگران سرمی‌زنم و با آن‌ها گپ‌و‌گفتی می‌کنم؛ این گفت‌وگو با کارگران نه‌تنها روی کار آن‌ها، بلکه روی کار خود بنده هم اثر زیادی گذاشته و باعث شده که بتوانم در این مجموعه بهتر عمل کنم.
و نکته بعدی، توجه به مشتری است. آناتا توانسته در این سال‌ها با تدوین برنامه بازارسنجی، رضایت مشتریان خود را به بالای ۹۰درصد برساند. سیستم پیگیری این مجتمع، هرگونه شکایت از هر نقطه کشور را تا رفع موضوع پیگیری می‌کند و در صورت وجود نقص در محصول، با فرستادن هدیه و دل‌جویی، در مسیر اصلاح خودمان و این مجتمع تلاش می‌کنیم. رضایت کارکنان و مشتریان، دو موضوعی است که در این سال‌ها بیش از هر چیزی به آن‌ها اهمیت داده‌ام.

 آناتا همچنان برنامه توسعه‌ای دارد؟

بله. خط تولید صفر تا صد شکلات و تافی آناتا شکل گرفته و تمام مراحل فرآوری این محصولات در کارخانه‌های این مجتمع صورت می‌گیرد و در انتخاب مواد اولیه نیز به‌شدت دقت می‌شود. اما تمرکز امروز آناتا روی محصولات آردی است که در این خصوص، برنامه ساخت یک سیلو گندم با ظرفیت ۱۲۰هزار تن در دستور کار قرار دارد. همچنین، در کنار این سیلو یک واحد آردسازی خواهیم داشت که علاوه بر نیاز مجتمع نجاتی، توانایی تامین نیاز بازار را نیز دارد. واحد کارتن‌سازی، چاپ، ظروف کادویی و خط تولید فیله و پاپ پلاتین نیز، در برنامه‌ای مدون در انتظار اجرا هستند.

2 نظر برای "گفت و گو با موسس آناتا" ارسال شده
  1. وحید گفت:

    ویفر اناتا بینظیر.. کاش یک فیلم عالی از خانواده نجاتی میساختند

    1. ثروت آفرینی گفت:

      بله همینطور است / کارآفرینان بزرگی در این سرزمین هستند که گمنام مانده اند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

error: Content is protected !!