دهکده گردشگری عباس برزگر؛ روستا زاده کارآفرین
کارآفرینی در حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، کار خیلی سختی نیست و بیش از سرمایه، به برنامه و همت نیاز دارد. ایران چهار فصل با تاریخی کهن، ظرفیت های بی شماری در عرصه گردشگری و میراث فرهنگی دارد و به عنوان یکی از قطب های گردشگری دنیا، بستر خوبی برای کسب و کار های مرتبط با صنعت جذاب سفر و تفریح (Entertainment industry) به شمار می رود.
اگر چه بر اساس آرمان چشم انداز ایران ۱۴۰۴، گردشگری کشور باید بتواند تا آن زمان، بیش از ۲۰ میلیون گردشگر خارجی و بیش از ۲۵ میلیارد دلار در آمد ارزی بدست آورد، اما نیل به این هدف مهم و رها کردن ایران از اقتصاد دلار های سیاه نفتی، جز با همت و حمایت بخش خصوصی بدست نخواهد آمد.
دولت تا حدودی می تواند ظرفیت و بستر فعالیت در عرصه گردشگری و صنعت تفریح را در ایران فراهم کند، اما بخش خصوصی نیز باید در این راه، گام های مهمی بردارد که به نظر می رسد بخشی از این گام ها، نه به پول و سرمایه، بلکه به همت و خلاقیت و عزم مجدانه مرتبط است.
عزمی که می توان نمونه هایش را در یکی از شخصیت های حقیقی فعال در عرصه صنعت گردشگری ایران مشاهده کرد. فردی که با وجود ۲ کلاس سواد و عدم آشنایی کافی به مقولات گردشگری داخلی و بین المللی، اما با همان رویکرد سنتی و روستایی خود، ظرفیت سازی موثری انجام داد که اکنون به عنوان یکی از فعالان مهم گردشگری ایران به خصوص در عرصه گردشگری روستایی (Rural tourism) به شمار می آید.
داستان عباس
عباس برزگر را باید نماد گردشگری روستایی استان فارس دانست. آوازه فعالیت های این شخص کارآفرین در حوزه گردشگری ایران، اکنون بین المللی شده و در جشنواره ها و همایش های منطقه ای و بین المللی از وی دعوت می کنند.
او اگر چه به هیچ زبانی تسلط ندارد، اما مخاطبانی از ده ها کشور دنیا از استرالیا تا کانادا دارد. شنیدن داستان او، شنیدن داستان خلاقیت، عزم و پشتکار و عدم هراس از چالش هایی است که شاید روی کاغذ و آسیب شناسی مدیریت پروژه های و ریسک شناسی، خیلی مهم باشد. اما در عمل، با تلاش یک روستا زاده سختی کشیده ی علاقه مند به پیشرفت و خلق فرصت های جالب، کار غیر ممکنی نیست.
می خواهیم داستانی بگوییم از یکی از کارآفرینان فعال ایران در حوزه ای که شاید خیلی ها به مقوله کسب و کار موفق و خلاق در آن، اعتقادی نداشته باشند.
داستان ما، داستان عباس برزگر است. کسی که دهکده گردشگری کوچکش در بوانات استان فارس، این سال ها با استقبال گسترده مخاطبان داخلی و بین المللی مواجه شده و حتی برخی از راهنما های گردشگری بین المللی نیز، در کتاب ها و مقالات و پرتال های خود، از این دهکده به عنوان یکی از مقاصد گردشگری جالب و جذاب جنوب کشور یاد می کنند.
عباس برزگر، کارآفرین صنعت گردشگری ایران و شخصیتی حقیقی است. او نه پول زیادی برای این کار در اختیار داشت و نه از سرمایه و طرح و نیروی انسانی زبده و طراح و شرکت های مشاور عرصه صنعت تفریح استفاده می کرد. او روستا زاده ای تهی دست بود که یک اتفاق، آن هم در یک شب بارانی، زندگی او را متحول کرد.
همیشه کار های بزرگ، از ایده های کوچک و بعضا بی ارزش بدست می آید. اما آن شخصی که بتواند ایده های کوچک کم تر شناخته شده را مورد تحلیل قرار دهد و با وضعیت موجود. بومی سازی و تجاری سازی کند، می تواند فرصت آفرینی های گسترده را برای خود و دیگران خلق کند.
عباس برزگر داستان ما، در واقع همان راهی را رفته است که مدت ها، سوییسی ها و فرانسوی ها و ایتالیایی ها در عرصه گردشگری حرفه ای دنبال می کنند و آن گردشگری روستائی و اکو توریسم است. اکنون خیلی از گردشگران در دنیا، مقصد های گردشگری غیر شهری و مناطق روستایی که منعکس کننده سبک زندگی واقعی و قدیمی مردمان یک دیار باشد را در دستور برنامه سفر قرار می دهند.
اهمیت گردشگری روستایی در صنعت گردشگری دنیا، روز به روز بیشتر عیان می شود و موسسات بزرگ گردشگری دنیا به خصوص پرتال های مشاوره آنلاین و رایگان گردشگری مانند تریپ ادوایزر و حتی لونلی پلنت، به معرفی ظرفیت های گردشگری روستایی متنوعی در سراسر جهان توجه ویژه دارند. اکنون برخی از نشریات معتبر جهان مانند فایننشیال تریبون درباره دهکده گردشگری رویایی او به انتشار خبر می پردازند.
کار دهکده گردشگری عباس برزگر، آشنا کردن طیف های مختلف مردم در داخل و خارج از کشور، با زندگی سنتی و روستایی در بوانات استان فارس است. جایی که شما می توانید پنیر محلی را با نان داغ تنوری میل کرده و از غذاهایی بهره مند شوید که عباس با همسر و فرزندان و اعضای فامیلش، تهیه کرده و در سینی و سفره های محلی، در اختیار گردشگران قرار می دهد.
ثروت آفرینی در دل روستا
عباس برزگر، اکنون در دهه پنجم عمرش بوده و متولد روستای بوانات استان فارس است. وی که مدت ها دست فروشی می کرد و به قول خودش، درآمدش در روز بعضا به سه هزار تومان هم نمی رسید، با یک اتفاق در چند سال پیش، مسیر رشد خیره کننده ای را طی کرد و از یک فرد تهی دست، به یکی از اعضای باشگاه میلیاردرهای خود ساخته جوان ایران رسید.
روستای بزم در شهرستان بوانات استان فارس، جایی بود که عباس، اصول دامداری و کشاورزی را آموخت به گونه ای که به گفته خودش، اکنون از فاصله ۳ متری می تواند بیماری هر درختی را تشخیص دهد. عباس برزگر، با آن که سواد نداشت و الان هم ندارد، اما روستای محل تولد خود را با خلاقیتش و تلاش وصف ناشدنی، در کتاب راهنمای گردشگری یونسکو به عنوان یکی از شگفت انگیز ترین مقاصد گردشگری ایران ثبت کرد.
داستان از حضور ۲ گردشگر آلمانی در شبی بارانی در خانه عباس حکایت دارد. جایی که عباس آن ها را با دمپختک و ترشی لیته ای که همسر کدبانویش آماده کرده بود، مهمان کرد و با استقبال زیاد آن دو شهروند اروپایی مواجه شد. ان دو شهروند اروپایی پس از بازگشت به خانه خود، موضوع پذیرایی و سبک زندگی عباس برزگر را که برایشان خیلی جالب بود در رسانه های آلمان منتشر کرده و از دوستانشان خواستند به ایران و روستای بوانات بروند.
حضور تعداد زیادی از گردشگرانی که به خانه عباس می آمدند تا وی برایشان غذای محلی درست کند و شیوه دوشیدن شیر گاو و هم چنین زراعت سنتی بواناتی ها را نشان بدهد، سبب شد تا عباس و همسرش به فکر اختصاص جایی برای اقامت و مدیریت فعالیت گردشگری نوظهورشان باشد. برای همین، دهکده گردشگری عباس برزگر پس از مدتی راه اندازی شد.
عباس برزگر چند سالی است که علاوه بر دهکده گردشگری خود، مشغول فراهم کردن سیاه چادرهای عشایری برای استقرار گردشگران داخلی و خارجی خود در این مکان های جالب است تا برای مشتریانش، تجربه زندگی در محل اقامت عشایر بختیاری و قشقایی را فراهم کند. تور عشایری، کشف جدید عباس برزگر است.
کشفی که سال ها پیش، متخصصان گردشگری ایران از آن به عنوان ظرفیتی فوق العاده برای درآمد زایی از گردشگری روستایی در مناطق جنوبی ایران یاد می کردند و اکنون، عباس آقا این آرزو را به واقعیت تبدیل کرده است
اقامت در دهکده گردشگری عباس برزگر، میلیونی است و شاید این رقم برای گردشگرانی که یورو و دلار با خود به ایران می آورند و تجربه ای جالب از محیط های سنتی و روستایی را مشاهده می کنند، رقم چندانی نباشد. اما برای میلیاردر شدن عباس کفایت می کند.
عباس برزگر اکنون با خانواده های عشایر در منطقه فارس به توافق رسیده تا میزبان خوبی و شایسته برای مشتریانش باشند که به دهکده گردشگری کوچکش مراجعه می کنند. قبلا او گفته بود که بیش از ۱۰۰ جوان عشایری را با آموزش های حرفه ای موسسات گردشگری آشنا کرده و برخی از آن ها به زبان انگلیسی نیز آشنایی پیدا کرده اند.
عباس، هم در دهکده گردشگری خود هم در تور های عشایر و روستاگردی، همراه و هم گام با گردشگران داخلی و خارجی حرکت کرده و با آن ها هم صحبت می شود. در مستند هایی که از عباس برزگر تا کنون مشاهده کرده ایم، او به همراه گردشگران خارجی به داخل باغات و مزارغ می رود و با آن ها گیاهان دارویی می چیند و در کنار آن ها، شیوه دوشیدن شیر گاو و چیدن موی گوسفندان را یاد می دهد. تجربه ای که برای یک اروپایی در عصر مدرن، تنها در فیلم ها قابل رویت بود نه در واقعیت و آن هم در سرزمین باستانی ایران!
نکته جالب این است که عباس، برای جذابیت آفرینی دو چندان برای مهمانانش، اتاق های دهکده کوچک و معروفش را با تصاویری از مهمانان قبلی و هم چنین نقاط دیدنی دهکده و روستاهای اطراف آذین بسته تا وقتی مهمانی وارد اتاق می شود، جذابیت بصری، او را به خود مشغول کند. همان طور که در شکل زیر ملاحظه می کنید، عباس از صنایع دستی استان فارس نیز برای معرفی توان مندی های صنایع دستی این خطه استفاده کرده است که می تواند برندینگ این آثار را نیز در آینده به همراه داشته باشد.
عباس، مهمانان خود را به جاهای جالبی می برد که همین امر، مشتاقان سرزمین جادویی گردشگری اش را هر ساله چند برابر می کند. وی با چوپانان، مهمانانش را به صحرا می برد و با عشایر غذا می خورند و بر روی گلیم و گبه های عشایر نشسته و درباره صنایع دستی این بخش از اقوام ایرانی، صحبت می کنند.
گردشگری شبانه در کوهستان و گوش کردن به صحبت های پیران عشایر و بزرگان روستا، تجربه های هزار و یک شب را در ذهن گردشگران خارجی تداعی می کند که به هر حال تجربه جالب و فراموش نشدنی خواهد بود.
اشتغال زایی به سبک عباس
عباس برزگر، یک خلاق روستا زاده در عرصه گردشگری است که گر چه درس این کار را در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی مرسوم نخوانده، اما با نوآوری های خود، توانسته فرصت های جذابی را برای مهمانانش از سراسر دنیا فراهم کند.
تا کنون برای هزاران نفر از اعضای روستایش، اشتغال آفرینی کرده و برآورد می شود که هم اکنون بیش از ۲۰ هزار خانوار در کسب و کار او به طور مستقیم و غیر مستقیم دخیل هستند.
عباس برزگر برای کسب تجربه و آشنایی با بزرگان صنعت گردشگری رو به رشد دنیا، به بیش از ۳۰ کشور دنیا سفر کرده و حتی در نمایشگاه های معتبر گردشگری اروپا نیز به عنوان یک فرد فعال، حضور یافته است.
عباس برزگر معتقداست که در روستا، از هر چیزی می توان درآمد زایی کرد. حتی از کود الاغ و برگ درخت گردو که حتی از خود درخت گردو، ارزش بازاری بیش تری دارد. وی قبلا گفته بود که کود الاغ را کیلویی ۱۰ دلار به مشتریان غربی اش می فروشد و از آن به عنوان داروی آبریزش بینی و سرماخوردگی مفرط اروپایی ها نام برده بود که به نظر می رسد با استقبال مشتریان پر و پا قرصش نیز مواجه شده است..
درس هایی از دهکده گردشگری برزگر
۱-اقتصاد گردشگری: اولین درسی که می توان از دهکده گردشگری عباس برزگر در بوانات استان فارس گرفت، اهمیت مقوله ای به نام اقتصاد گردشگری در توسعه پایدار و توان افزایی مردان و زنان روستایی در این حوزه است. روش های توان افزایی روستاییان با استفاده از ظرفیت های گردشگری، می تواند موضوعات جالبی برای فعالان گردشگری به خصوص دانشجویان این حوزه باشد که به نقش درآمد زایی این فیلد در اقتصاد نفتی کشور، توجه کنند.
۲-ارزش افزوده: تولید ثروت و درآمد پایدار از کود الاغ گرفته تا ماست محلی و غذای ارگانیک و صنایع دستی سفالی که در این دهکده در اختیار گردشگران بین المللی قرار می گیرد، همه بخشی از ظرفیت های ایجاد ارزش افزوده در خدمات عباس برزگر به مهمانانش را نوید می دهد که این، پیام مهم صنعت گردشگری در ایران است. با گردشگری روستایی، می توان ارزش افزوده فراوان تولید کرد.
۳-مدیریت داشته ها: موفقیت جهانی دهکده گردشگری عباس برزگر نشان می دهد که می توان با کمترین امکانات و داشته های علمی و فناوری، حداکثر بازدهی و درامد را در اختیار داشت و آوازه فعالیت را به لونلی پلنت و خبرگزاری های داخلی و بین المللی رساند. خیلی ها چنین ظرفیتی را در خانه های روستایی خود دارند که باید به آن توجه کنند.
۴-اهمیت اطلاع رسانی: کسب و کار عباس برزگر گر چه بازتاب های بین المللی دارد، اما مجموعه فعالیت وی، با فقدان اطلاع رسانی دیجیتالی و غیر دیجیتالی همراه است. این موضوع باید مورد نظر فعالان گردشگری و کارآفرینان این حوزه قرار بگیرد که نقش دیحیتال توریسم (digital tourism) را برای تقویت برند خود در نظر داشته باشند.
۵-مدیریت خلاقیت: مدیریت خلاقیت (creativity management) در عرصه گردشگری، خود یک رشته آکادمیک است که در این مطالعه موردی (دهکده گردشگری عباس برزگر) به ما می آموزد که چگونه می توان با نوآوری در ارائه خدمات به گردشگران، آن ها را برای جذب حداکثری، ترغیب کرد. شیوه چیدمان اتاق ها، شیوه پذیرایی، نحوه استقبال و بدرقه گردشگران در این دهکده، در واقع بیانگر نوعی نوآوری خاص روستایی و جذاب عباس برای مهمانانش است که وفاداری (customer loyalty) آنان به این کسب و کار را ارتقا می دهد.
به امید آنکه از عباس برزگر های گردشگری روستایی ایران بیشتر حمایت شود. . .
