غلامعلی سلیمانی بنیانگذار کاله

غلامعلی سلیمانی بنیانگذار کاله ، متولد ۲۵ خرداد ماه ۱۳۲۵ در شهرستان آمل است. او دورۀ کودکی و نوجوانی خود را در شهرستان آمل استان مازندران گذرانده است.
غلامعلی سلیمانی به‌عنوان یکی از موفق‌ترین کارآفرینان ایرانی شناخته شده است. او کسی است که توانست ایده‌های خلاقانه و فکر خود را با تلاش بی وقفه به ثمر برساند.
حالا او کارآفرینی بزرگ و شناخته‌شده در ایران است که هلدینگ سولیکو را در اختیار دارد؛ هلدینگی با بیش از ۲۰ زیرمجموعه که شرکت کاله یکی از بزرگ‌ترین و مطرح‌ترین‌های آن به شمار می‌آید. قصۀ سلیمانی، قصه ایمان و اعتقاد است؛ ایمانی که ریشه در خانواده و دوران کودکی‌اش دارد.

دوران کودکی و جوانی

چهار سال بیشتر نداشت؛ اما برای سحری از خواب بیدار شده‌بود و می‌خواست مثل بزرگ‌ترها روزه بگیرد. مادرش به او گفت وقتی روز به نیمه رسید ناهارش را بخورد، فردا هم از ظهر تا موقع اذان چیزی نخورد، بعداً این دو روز به هم وصل می‌شوند و یک روز روزۀ کامل می‌شوند. دو دستمال هم به او داده‌بود و گفته‌بود آن‌ها را به هم گره بزند و به رودخانه بیندازد تا روزه‌اش یک روز کامل حساب شود. پدرش از همان کودکی بر نماز خواندنِ او تأکید داشت. رفته‌رفته اعتقادات مذهبی در غلامعلی سلیمانی نهادینه شد و از او فردی ساخت که امروز کارآفرینی صاحب‌نام است.

تحصیل در دانشگاه

زندگی غلامعلی سلیمانی از آمل شروع شد و تا ۱۸ سالگی یعنی زمانی‌که دیپلم گرفت با خانواده‌اش در همین شهر زندگی ‌کرد تا این‌که به تهران مهاجرت کرد. او درمورد وضعیت تحصیلی خود می‌گوید: «بچۀ درس‌خوانی نبودم، شاگرد متوسطی بودم و برای همین رشتۀ ریاضی را انتخاب کردم؛ چون به نظرم ریاضی ساده‌تر بود. وقتی هم به تهران آمدم، اولین کاری که کردم ثبت‌نام در کلاس زبان انگلیسی بود.» سال اول در کنکور پذیرفته نشد، اما سال دوم به دانشگاه ملی ایران (شهید بهشتیِ فعلی) راه پیدا کرد و در رشتۀ ریاضی با این امید درس خود را آغاز کرد تا بعداً به آمریکا برود و در رشتۀ آی‌تی ادامه تحصیل دهد. آنطور که به خاطرش می‌آید، شهریه‌اش چهار هزار تومان بوده که سال اول پدرش آن را پرداخت کرده است. سال دوم مسیرش را از خانواده جدا ‌کرد و تصمیم گرفت خودش شهریه‌اش را بپردازد. بنابراین، نزد یکی از دوستانش رفت و از او وام چهار هزار تومانی گرفت و تلاش کرد با درآمد حاصل از تدریسِ خصوصی، قسط‌هایش را بپردازد؛ اما پدرش بابت این کار با او قهر می‌کند. سلیمانی می‌گوید: «خواستم روی پای خودم بایستم». از رئیس دانشگاه خواست او را برای تدریس در مدرسه معرفی کند و به او وامی هم بدهد. القصه، سلیمانی نه‌تنها از شهریۀ چهار هزار تومانی خلاصی پیدا کرد؛ بلکه با تدریس و دریافت وام، ماهی حدود هزار تومان هم به دست ‌آورد.