چگونه کسب و کاری را ایجاد کنیم که ۱۰۰ سال دوام بیاورد؟
اگر می‌خواهید کسب و کاری را ایجاد کنید که دوام بیاورد، ممکن است برای الهام گرفتن ، هیچ جایی بهتر از سیستم ایمنی بدن‌تان نیابید. مارتین ریوز ، مشاور جهانی استراتژی و کسب و کار،كه آمار تکان دهنده‌ای در مورد کاهش عمر شرکت‌ها ارائه داده در یک سخنرانی TED توضیح می‌دهد که چگونه مدیران می‌توانند از اصولی که در موجودات زنده اعمال می‌شود برای ایجاد کسب و کاری شکوفا که در مقابل تغییرات انعطاف‌پذیر باشد استفاده کنند.
۱-شما یک سیستم ایمنی درونی دارید که بسیار سریع واکنش نشان می‌دهد و در نهایت دارای یک سیستم ایمنی بسیار پیشرفته با قابلیت تطبیق هستید. نکته اینجاست که اگر یک سیستم از کار بیفتد، دیگری می‌تواند کار آن را برعهده گیرد، این یعنی سیستمی که واقعا از اشتباه محفوظ است.
این محصول کاملا «تطابق‌پذیر» است.توانایی این را دارد که آنتی‌بادی‌هایی نشاندار بسازد آن هم برای تهدیداتی که هرگز قبلا اتفاق نیفتاده! و این کار را با احتیاطی باورنکردنی انجام می‌دهد. هر تهدید کوچکی را شناسایی می‌کند و به آن واکنش نشان می‌دهد. تازه، برای اطمینان هر تهدیدی را از گذشته به خاطر می‌آورد، چون ممکن است دوباره با آنها مواجه شود.
زمانی مدیرعامل یک شرکت فناوری بین‌المللی سوال عجیبی از من پرسید و آن سوال این بود: چه کار باید بکنیم تا مطمئن شویم شرکت‌مان ۱۰۰ سال عمر می‌کند؟ یک سوال ظاهرا ساده ولی در واقع، کمی هوشمندانه‌تر از آنچه فکر می‌کنید.
۲- اما نکته‌ای اینجا هست؛ احتمال اینکه شرکت شما ۵ سال دیگر وجود نداشته باشد وجود دارد. الان به طور متوسط به رقم باورنکردنی ۳۲ درصد رسیده. این یعنی یک سوم احتمال دارد شرکت شما تنها طی ۵ سال به فروش برود یا شکست بخورد.
۳-ما با هم نگاهی به چند سیستم زیستی ، از جنگل‌های پرباران گرمسیری گرفته تا جنگل‌های مصنوعی و مکان‌های پرورش ماهی دریافتیم همان اصولی که در مورد سیستم ایمنی معجزه‌آسای انسان وجود دارد عملا بارها و بارها خود را نشان می‌دهد. از فراوانی گرفته تا وابستگی به محیط. ما تا حوزه کسب و کار هم پیش رفتیم و دریافتیم همین خصوصیات در کسب و کارهایی که عمر طولانی داشتند نیز وجود دارد.
۴-همه با جریان شکست شرکت کداک آشناییم. شرکتی که در سال ۲۰۱۲ اعلام ورشکستگی کرد. با این حال سوال جالب‌تر این است: چرا فوجی فیلم با همان محصول و همان فشارها از جانب فناوری دیجیتال- توانست باقی بماند و به رشدش ادامه دهد؟
۵-فوجی فیلم توانایی‌اش را در زمینه شیمی ، علم مواد و نور برای «ایجاد تنوع» در چند زمینه از تولید لوازم آرایشی گرفته تا دارو و سیستم های پزشکی و مواد زیستی به کار گرفت. بعضی از این تلاش‌ها شکست خورد. اما در مجموع توانست سازگاری موفقی داشته باشد تا باقی بماند و شکوفا شود. همانطور که آقای کوموری مدیرعامل آن می‌گوید: این استراتژی به این دلیل موفق شد که ظرفیت بیشتری نسبت به رقبایش داشت. البته منظورش این بود که آنها توانستند گزینه‌های بیشتری نسبت به رقبایشان تولید کنند. فوجی فیلم به این دلیل باقی ماند که اصل احتیاط ، تنوع و سازگاری را به کار بست.
۶-در یک غروب ، آتش سوزی تنها کارخانه‌ای که برای تویوتا ، دریچه های ترمز خودرو تولید می‌کرد را تماما سوزاند. تولید خودرو به ناگهان متوقف شد. پس چطور تویوتا توانست دوباره خودرو تولید کند؟ می‌توانید تصور کنید چقدر طول کشید؟ فقط ۵ روز. از نداشتن هیچ‌گونه دریچه‌های ترمز تا بهبودی کامل، طی ۵ روز. چطور ممکن است؟ تویوتا شبکه تامین کننده‌هایش را طوری سازماندهی کرد که بتواند خیلی سریع و راحت با همه تامین کننده‌ها کار کند تا مجددا تولید خود را از سر بگیرد و ظرفیت دریچه ترمز از دست رفته را دوباره برگرداند و مجددا تولید اتوموبیل آنلاین شود . تویوتا از «اصل تغییرپذیری» شبکه تامین به یک سیستم منسجم بهره جست تا بتواند ظرفیت فعلی را به شکلی ملایم تغییر جهت دهد.
۷-خب، شاید فکر کنید با وجود قدرتمند بودن این اصول، چرا در کسب و کارها مورد استفاده قرار نمی‌گیرند؟ خب، تغییر اول باید از ذهن آغاز شود. اول باید فکرمان را درباره کسب و کار عوض کنیم. الان معمولا وقتی به کسب و کار فکر می‌کنیم، اصطلاحی به نام «تفکر مکانیکی» به کار می بریم ، هدف تعیین می کنیم ، مشکلات را تحلیل می کنیم، برنامه‌ریزی می کنیم و به آن پایبند هستیم و بیش از هر چیز دیگری روی کارآمدی و عملکرد کوتاه مدت تاکید داریم. حرف را اشتباه برداشت نکنید ، این راهی به شدت کاربردی و موثر برای چالش های نسبتا ساده در محیط های نسبتا ثابت است . این روشی است که احتمالا خیلی از ماها، از جمله خودم بیشتر مسائل کاری روزانه‌مان را با آن حل می‌کنیم. در واقع این یک مدل ذهنی بسیار خوب برای کسب و کار بود تا اواسط دهه ۱۹۸۰، وقتی پیوند جهانی شدن و تحول فناوری و ارتباطات ، کسب و کار را بسیار پویاتر و پیش‌بینی‌ناپذیرتر کرد.
اما با آن شرایط پویاتر و پیش‌بینی‌ناپذیرتری که هر روز بیشتر با آن روبه‌رو هستیم چه کنیم؟ به نظر من الان علاوه بر تفکر مکانیکی ، ما باید هنر تفکر زیستی را کسب کنیم که به عبارت دیگر، ما باید درباره اینکه چه وقت و چطور می‌توانیم شرایط پیچیده و پیش بینی‌ناپذیر را شکل دهیم، نه کنترل کنیم ، ملایم‌تر و ظریف‌تر فکر کنیم . مثل تفاوت بین پرت کردن یک توپ و آزاد کردن یک پرنده است. توپ در یک خط مستقیم ، احتمالا به سمت نقطه‌ای که می‌خواستیم، می‌رود ولی پرنده قطعا اینطور نمی‌رود.
۸-خب، نظرتان چیست؟ اصلا چرا هر شرکت کوچک کارآفرینی به طور طبیعی و زیستی فکر و عمل می‌کند ؟ چون منابع لازم برای اجباری شکل دادن به محیط را در اختیار ندارد. او مقیاسی برای جلوگیری از تغییر ندارد و همیشه به شانس کم یک استارتاپ برای ادامه حیات فکر می‌کند. نکته‌اش اینجاست که هر شرکت بزرگی ، اول یک شرکت کارآفرین کوچک بوده اما خیلی از این شرکت‌ها در طول مسیر توانایی تفکر و عمل زیستی را از دست داده‌اند . آنها باید توانایی تفکر زیستی را دوباره به دست آورند تا بتوانند در محیط امروز بمانند و رشد کنند.
حرف آخر
بیايید از تفکر صرف درباره عملکرد کوتاه مدت دست برداریم. هر شرکتی که من می شناسم وقت زیادی را صرف تفکر درباره مسئله استراتژی اصلی می‌کند: بازی رقابتی ما چقدر خوب است؟ به علاوه، بیایید دومین سوال زیستی را هم که به همان اندازه مهم است، در نظر بگیریم: این بازی تا کی طول می کشد؟
خیلی ممنون.
مشاهده فلیم کامل در لینک زیر:
مارتین ریوز:چگونه کسب و کاری ایجاد کنیم که ۱۰۰ سال دوام بیاورد؟
